Er was eens….
Er was eens een dorpje in India. Het was geen groot dorp maar het was een belangrijk dorp. Rondom het dorp lagen marmer mijnen. Om marmer te kunnen winnen heb je heel veel water nodig. De stenen zijn zo hard dat je ze moet koelen om het eruit te kunnen boren. Rondom het dorpje werden? niet alleen de bomen gekapt voor de marmerwinning, ook het water werd gebruikt in de mijnen. De mannen van het dorp werkten in de mijnen. De vrouwen probeerden voedsel te verzamelen rondom het dorp. Dat was moeilijk want grote delen van het land waren ontbost voor de mijnbouw. Ook was het er verschrikkelijk droog. Er kon niets meer worden verbouwd.
De baas van het dorp, wij zouden zeggen de koning of de burgemeester, Shyam Sunder Pilawal wist niet hoe het verder moest met het dorp. Hoewel ze ook wel inkomsten hadden uit marmer, zag Shyam ook de andere kant. Hij maakte zich grote zorgen. Maar de belangen van de marmer boeren waren groot.
Tot op een dag het allerergste gebeurde: Kiran, de dochter van Shyam, ging dood. Zij was volledig uitgedroogd. De plaatselijke dokter, in allerijl opgetrommeld, kon niets meer doen.
Shyams hart was gebroken. Om het leven van Kiran te eren plantte hij een boom bij de toegangspoort van het dorp.
Vanaf toen bracht Shyam veel tijd door bij de boom. Hij dacht aan zijn dochter en aan het dorp. Er moest iets gebeuren. Na 30 dagen huilend en denkend bij de boom te hebben gezeten wist Shyam wat hij moest doen: er moesten bomen komen om het dorp te redden!
En zo begon het verhaal van Piplantri. In India worden meisjes minder belangrijk gevonden dan jongens. Ze worden gezien als een financiële last en een risico. De ouders van de bruid moeten immers vaak een bruidsschat betalen aan de familie van de jongen waar het meisje mee trouwt. De meisjes worden vaak op zeer jonge leeftijd uitgehuwelijkt.
Shyam besluit dat vanaf nu meisjes even belangrijk zijn voor Piplantri als jongens. Vanaf nu worden meisjes, in nagedachtenis van Kiran, vanaf de geboorte vereerd en bewonderd. Om dat te kunnen doen worden voor elk meisje 111 bomen geplant. Daarvoor wordt geld ingezameld in het hele dorp. De ouders van het meisje storten zelf een bedrag (€ 120) in het meisjesfonds. Tegelijkertijd moeten ze een contract tekenen waarin ze overeenkomen dat het meisje niet voor haar 18e mag worden uitgehuwelijkt. Tegen die tijd is het bedrag aangegroeid tot een bedrag waarmee het meisje kan gaan studeren.
… het klinkt als een sprookje. Maar dit is echt waar!
Wat klein begon is uitgegroeid tot een stroming die ook wel ecofeminisme wordt genoemd: je doet iets voor de natuur, de ecologische verbetering en tegelijkertijd doe je iets om de positie van meisjes en vrouwen te verbeteren. Even wat feiten op een rij:
- Sinds 2008 zijn 300.000 bomen geplant in en rond Piplantri;
- Rond het dorp werd Aloë Vera geplant om de bomen te beschermen tegen termieten. Van de Aloë Vera wordt nu gel, zeep en shampoo gemaakt. Dit gebeurt in vrouwen coöperaties;
- Er zijn Palissanderbomen geplant waar nu het hout van wordt geoogst. Dat wordt gebruikt als brandstof en ook wordt er een soort bouwpleister van gemaakt voor op de muren;
- Er zijn zogenaamde Neembomen (ook wel wonderbomen genoemd) geplant. Daaruit wordt olie gewonnen waar medicijnen van worden gemaakt;
- Heel veel mangobomen en dus ook veel mango’s;
- Kruisbessen worden gebruikt om medicijnen van te maken, maar ook inkt, shampoo en haarolie.
Het algehele waterpeil is gestegen en er leven meer en meer verschillende soorten dieren. Het dorp heeft ook gastenverblijven gebouwd. Hier ontvangen ze wetenschappers die dit ecofeminisme wel eens van dichtbij willen zien.
Shyam is inmiddels geen dorpshoofd meer. Dat heeft hij overgedragen. Hij zet zich nog altijd in voor het bomen project.
De meisjes van Piplantri leefden nog lang en gelukkig.
Bekijk dit verhaal ook in een multicolour filmpje op YouTube!
Piplantri en The Lime Tree
Zoals je misschien weet bestaat The Lime Tree dit jaar 25 jaar. Dat vieren we met allerlei activiteiten vooral gericht op onze deelnemers. Het leek ons goed ook iets te doen voor mensen die minder kansen hebben gekregen dan wij.
Vandaar dat wij in ons jubileumjaar € 25,00 overmaken aan Piplantri voor elke deelnemer van The Lime Tree. We hebben ongeveer 3 deelnemers nodig voor een boom en we hopen aan het eind van het jaar 111 bomen (voor 1 meisje) te kunnen schenken aan Piplantri.
Onze trainers hebben al aangeboden 1 boom te doneren.
Wil jij ook iets doen voor Piplantri? Neem dan contact op met Pien Hoogenboom.