Cindy de Haas
In 1996 rondde ik mijn opleiding Facilitair Management af. Ambitieus als ik was, solliciteerde ik binnen korte tijd op een operationele managementfunctie binnen een schoonmaakbedrijf met circa 120 medewerkers. Ondanks dat de directie mij (te) jong vond – ik was toen 22 jaar – werd ik na een positief afgelegd assessment toch in de functie aangenomen. Ik werkte met een grote diversiteit aan mensen samen. Het beste uit hen halen, gaf me energie. Tegelijkertijd werd ik getriggerd door de vraag “Wat maakt dat mensen doen wat zij doen en zeggen wat zij zeggen, terwijl dit niet altijd congruent lijkt te zijn?” Mijn vader tipte een mediationopleiding te volgen. Dat deed ik in 2005/ 2006. De opleiding bleek een schot in de roos en heeft mijn vermogen tot verbinden vergroot. In 2007 startte ik als zelfstandig gevestigd mediator en richtte een eigen bureau op voor mediation en teambegeleiding. Ik volgde achtereenvolgens de specialisatie-opleidingen arbeidsmediation, zakelijke mediation en strafmediation. Naast deze werkvelden begeleid ik als mediator burenruzies. Ook werk ik als trainer en trainingsacteur voor uiteenlopende opdrachtgevers. Sinds 2020 werk ik samen met The Lime Tree, metafoor voor de lindeboom: de plek waar geschillen worden bijgelegd. ‘Onder de lindeboom’ help ik mensen om tot een gezamenlijk gedragen oplossing te komen vanuit het gedachtengoed van Aysha Taryam: ‘Oplossingen vind je niet door met je vinger te wijzen, maar door je hand te reiken’.
Foto: Cindy de Haas
Edwin Graafland
25 jaar geleden was een drukke periode in mijn leven. Van onze vier kinderen zaten er twee in de (pre)puberale fase. Woonachtig in Amsterdam, werkzaam in Eindhoven, negen jaar. Dagelijks de trein, die op tijd reed met veel zitruimte in de stilte coupé. Niks te klagen, maar pittig was het wel. Als directeur van een gezondheidszorgorganisatie raakte ik in 1996 verwikkeld in een flink conflict met medisch specialisten. We deden wat destijds gebruikelijk was: advocaten van partijen laten duelleren. Maar ik brak mijn hoofd over de vraag: Hoe doe je dat, met een conflict omgaan? Geen idee. Bij een toevallige ontmoeting wees iemand mij op iets nieuws: mediation. Zo kwam het dat ik in oktober 1996 het negendaagse programma bij The Lime Tree startte. Een onderdompeling in een vertrouwelijke setting vol ontdekkingen…
Een paar weken na de laatste sessie leidde de uitspraak van de rechter tot impasse en stilstand. Ik vroeg en kreeg fiat van bestuur én van specialisten om vanuit een andere rol de kwestie aan te pakken. En dat deed ik. Geen juristen, geen contracten, ronde tafel, minieme delegatie. Wat ik geleerd had bij The Lime Tree paste ik toe. Met twee lange sessies waren we eruit. Tot beider verbijstering. Een verzoeningsdiner volgde, het conflict verdween voorgoed. Ik stapte de wereld van mediation binnen, en daar verblijf ik nog steeds…
Sinds 1998/1999 doe ik opdrachten voor The Lime Tree. Casussen schrijven voor de workshops / open bijeenkomsten e.d. Ongeveer een jaar na het volgen van de opleiding werd ik opgenomen in het netwerk van The Lime Tree. Een setting die al snel vertrouwd aanvoelde. Ik koester al die jaren mijn contacten met het bureau, die altijd professioneel, constructief en opgewekt zijn.
De foto is genomen na een stevige wild water kayak afdaling in de Franse Pyreneeën met het zeskoppige gezin. We volgden toen een training van een week. Avontuurlijk.
Mariëtte Tijs
The Lime Tree en Mariëtte Tijs 25 jaar geleden…….
Wat een mooie tijd heb ik gehad sinds ik The Lime Tree heb leren kennen. Ik ben in 1999 begonnen met de basisopleiding tot mediator en zo lang werk ik al samen met The Lime Tree in het netwerk van mediators. Heel spannend in het begin! En zo lang ken ik ook de ‘harde kern’ van trainers, medewerkers (o.a. natuurlijk Marijke en Steve) en de meeste mediators uit dit netwerk. Dat voelt nog steeds goed en vertrouwd, heel fijn om in dit netwerk te zitten.
Ik werd destijds door een vriendin-rechter gewezen op de toekomst van mediation, omdat ik het niet meer naar mijn zin had in het onderwijs. Ik was projectmanager doorstroom mbo-hbo met voortdurende concurrentieperikelen tussen de instituten, waardoor altijd veel energieverlies op het terrein van draagvlak verkrijgen. Volgens haar zou ik er geschikt voor zijn. Dat laatste is natuurlijk subjectief, wel beleef ik veel voldoening aan dit werk. Ik kwam bij The Lime Tree terecht in een warm en hartelijk netwerk. Ik heb er veel geleerd en het bracht me ook veel: mediator bij het juridisch loket, trainer en mediator bij NICOA (BZ) voor het onderwijs, bij het UWV en rechtbanken.
Via een rechtbank-doorverwijzing heb ik een ‘kippenvel-ervaring’ meegemaakt. In de wachtruimte stonden een vrouw, en een man en een adolescent (jongen). De man droeg een paardenstaart, oorringen, veel armbanden en veel glitter …..”Oh mijn God”, verzuchtte ik in stilte, toen ik hen tegemoet kwam. “Dat zal wat worden, misschien wel een ‘over de schutting gegooide’ zaak van de rechtbank”.
De kwestie was een conflict met deze (minderbegaafde) adolescent en hun (minderbegaafde) dochter omtrent seks. Tot mijn verbazing ontspon zich een heel rustig gesprek, waarin iedereen goed luisterde naar elkaar en elkaar volledig liet uitpraten en letterlijk geen enkele keer de spreker onderbrak. Tot nog mijn grotere verbazing vertelden de vrouw en de man in dit gesprek hoe zij dochter en vriend wegwijs hadden gemaakt op het terrein van seksuele handelingen! Want het conflict ging erover dat de vriend dacht dat hij ergens van beschuldigd werd door de ouders van dit meisje. Bij de zitting in de rechtbank had hij niet goed onder woorden kunnen brengen waar voor hem het probleem zat en waarom de kwestie voor hem zo hoog was opgelopen. In dit rustige mediationgesprek, waar alle tijd voor elkaar werd genomen, konden ze tenslotte begrip opbrengen voor elkaars gevoelens en heftige emoties!
Deze casus heeft mij als eerste geleerd niet te oordelen over het vermogen tot communiceren en reflecteren van laag geletterde mensen in een lage sociale klasse. Dat overkwam me wel toen ik het uiterlijk van de man zag! Ik had een vooroordeel. Wat een mooi en fatsoenlijk gesprek ontspon zich! Dit is één van mijn meest leerzame ervaring over ‘oordeel niet vooraf en pas op voor stigmatiseren’! De foto is van 2002.
Ton van Pelt
Oei….25 jaar The Lime Tree. Wat een leeftijd! Vergelijkend ben ik nog maar een jonkie. Als mediator besta ik nog maar 15 jaar, maar wel vanaf mijn “geboorte” al verbonden aan The Lime Tree met daarnaast mijn eigen praktijk onder de naam: Solution in Mediation.
Het begon door een initiatief van het Nederlands Genootschap van Burgemeesters om alle burgemeesters een opleiding Mediation aan te bieden. Daarmee beoogde het NGB burgemeesters een bredere kijk te bieden op de aanpak van conflicten. Vanwege het belang betaalde het NGB 50% van de onkosten.
Er werd een groepje samengesteld van 10 burgemeesters, en we zijn gestart met de opleiding in 2005. De eerste dag in Hotel De Beyaerd in Hulshorst maakten we kennis met Wim Meijer en Steve Whittaker. Keurig op de afgesproken tijd zaten we op onze stoel en maakten kennis met het fenomeen mediation.
Dat ‘keurig op de afgesproken tijd’ op je stoel zitten bleek niet voor de trainers te gelden, want enkele dagdelen later zat onze groep braaf te wachten op de trainers. Na 10 minuten wachten namen wij – burgemeesters eigen – het heft zelf in handen en namen de stoelen van Steve en Wim over en begonnen het dagdeel.
Mij was de rol van Steve toebedeeld en toen zij, Steve en Wim, ruim een kwartier te laat, binnen kwamen meldde ik hun: “Het is wel the pedoelink that jullie on taaid anwesig saain, anders stort it the lesson toefeel. Ga nu mar sitten”. (Hierbij probeerde ik het accent van Steve te spreken en geef dat hier fonetisch weer.)
Gelukkig bleken Wim en Steve een goed gevoel voor humor te hebben, zodat we de opleiding gewoon konden voltooien.
Dat er uiteindelijk slechts één MfN-registermediator is geworden, heeft niets te maken met de kwaliteit van de opleiding of de inzet van de trainers! Dat was een eigen keuze van de collega’s, die vanaf het begin al opmerkten dat het doel niet was om mediator te worden maar om kennis van het systeem op te doen en daardoor beter te kunnen functioneren in de dagelijkse praktijk.